Sunday, December 6, 2009

haiya..apa mau jadi?

waaa..sedihnye tp tak tau sbb pe. mereng aku ni sedih tp tak tau kenape. aku mcm miss kat someone je. actually i really really really miss my friend. wei rindunye kat korang tak tau kenape. aku rindu kat kawan lama aku. sapa2 yang kenal kawan aku tolong la bagi tau segera keadaan dia. Nama kawan aku tu NUR FARZANA BT ISKANDAR. dia ni kawan baik aku masa drjh 4 sek kebngsn DESA PETALING. Dulu kiteorg ni kawan rapat tau tapi sejak aku pindah terus tak dengar kabar. wei, aku rindu gile-gile kat kau. kau la kawan baik aku (kawan aku semua baiknye). Aku pun rindu kat geng chocolate penta aku. walaupun minggu lps punye minggu lps baru je jumpa tapi aku rindu sangat.



aku sebenarnye boring duk kat umah ni. tak wat pe-pe pun. lagi pun mak aku tak de. die pergi penang pergi kenduri sedara aku tapi aku tak ikut. mak, ayah and adik aku 2 org je g. aku ngan kakak aku semua tak g. boring bukan kepalang tak baca novel mesti aku bukak laptop ni je la keje aku. eh dah msk bab lain ni.



ok sambung bab rindu balik. oh ya untuk 'melepaskan' rindu aku kat korang kita jumpa hari rabu ni kat sekolah untuk ambik result pekse. eh tiba-tiba b'debar pulak nak ambik result pekse jantung mcm nak pecah je (huhu melampau la tu). aku takut la kalau failllll tapi aku yakin insya-allah aku masih kekal kat kelas tu and aku yakin result aku pun baik insya-allah kalau di izinkannya. yeh semangat macam tu la baru ok! yakin boleh! malaysia boleh!! eh t'lebih semangat la pulok. apa-apa pun aku reda tak kisah la dapat result baik or tak asalkan aku dah cuba sedaya upaya yang boleh at least aku tak MENIRU dalam pekse. aku jujur pada diri aku sendiri. yang aku tak puas hati orang dapat markah atas dari aku sebab meniru. tu memang aku tak respek dia langsung.



Ada la sorang hamba Allah ni. Dia ni kira kawan aku la jugak. Dia ni gak satu kelas ngan aku. dia ni pandai..pandai meniru. mulanye aku respect habis la kat dia ni sebab setiap kali pekse dia dapat markah lebih dari aku. aku ingat dia ni pandai walaupun jarang nampak dia baca buku. aku pun cakap la dlm hati maybe dia ni semula jadi pandai tak pun dia baca buku kat umah. akhirnya pekse akhir tahun pun datang la. aku pun semangat la nak wat pekse setelah berkurun perah otak baca buku. huhu gimik je lebih. hamba Allah ni pun duduk la sebelah aku. tengah khusyuk-khusyuk wat pekse tiba-tiba aku tertoleh tepi (boleh pulak tertoleh). aku terkejut gile bila aku nampak dia tengah bincang kertas pekse ngan kawan depan dia. aku tau la kawan depan dia tu best friend 4ever dia tapi takkan nak meniru gak. 2x5 tak leh pakai punya kawan. aku pun bagi la hint kat dia yang aku nampak dia tiru. yang aku geramnye lah pulak dia wat muka selamber dia yang macam cekodok basi tu bukannya nak rasa serba salah. eeee...geram geram geram!




pastu yang melampau gile dia boleh bawak toyol (kertas yg ada jwpn) masa pekse. aku pun apa lagi sound la dia. tapi aku sound slow la tak kuat nanti ganggu ketenteraman org nk wat pekse. aku cakap la "wei, nak tiru pun agak-agak la ni dah melampau ni. aku bagi tau cikgu". tapi dia wat muka cekodok tu lagi and boleh pulak koyokkn toyol dia tu eeee..time tu aku rasa nak cekik-cekik je sampai habis nyawa tau tapi aku sabarkan hati ni. dah habis pekse tu aku cakap la ngan kawan-kawan aku yang lain. depan-depan dia jugak aku cakap tapi slow la tapi kan aku rasa dia dengar apa yang aku cakap ah mampus dia la do I care?. aku rasa macam nak bagi tau cikgu je tapi aku kesian pulak nak bagi tau. tapi serius sampai sekarang aku masih geram lagi bila ingatkan.




last-last sekali hilang respect aku kat dia. bukan dia sorang je yang tiru tapi ramai lagi dalam kelas tu yang tiru. walaupun cikgu tak nampak tapi satu aku nak ingatkan kat korang yang kita masih ada Allah yang boleh melihat segalanya. and setiap kali cikgu bagi kertas pekse bila dorang dapat markah tinggi aku tak heran sebab aku tau dorang meniru and tak jujur. aku lagi pandang serong kat dorang ada la. sampai sekarang aku tak respact kat dia orang langsung kalau diaorang berjaya. sebabnya..pandai-pandai la fikir. lastly aku nak cakap la kat korang-korang yang suka meniru ni tak gune korang meniru sekarang kite tengok masa PMR nanti time tu aku tak tau la korang meniru or not. aku harap korang insaf memang sekarang korang terlepas dari tindakan korang tapi tahun depan aku takkan lepaskan korang. kalau aku nampak korang meniru siap sedia berhadapan ngan cikgu. aku tak kan lepaskan korang. korang belom kenal sapa aku.





pesanan penaja: sepandai-pandai monyek bergayut, akhirnya jatuh ke tanah jua..(peribahasa sendiri)

No comments:

Post a Comment

kata2 dari korg yg wt aq tersenyum :)